توسعه آموزشهای علمی – کاربردی: مفهوم، جایگاه و مدل مفهومی

نظر به اهمیت آموزشهای علمی – کاربردی از جهات مختلف و افزایش تحصیل کردگان دبیرستانی و دانشگاهی، یکی از مهمترین مسائل دولت جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر، مسأله اشتغال،‌ بویژه اشتغال تحصیل کردگان دبیرستانی و دانشگاهی است. از این رو در سالهای اخیر، حرکت وسیعی در جهت بکارگیری آموزشهای علمی – کاربردی به منظور مواجه با این مسأله و نیز تغییرات سریع و یا در سطح ملی و جهانی صورت گرفته است. لیکن، به نظر می رسد ناهماهنگی این نوع آموزشها با برنامه های توسعه اقتصادی کشور، فقدان قانون نظام آموزشهای علمی – کاربردی، مدون نبودن سیاستها و راهبردها در زمینه امکانات سخت-افزاری و نرم افزاری و پراکندگی و فقدان یک برنامه جامعه آموزشی، موجب نارساییهایی در سیستم آموزش علمی- کاربردی کشور شده است. در مقاله حاضر هدف آن است تا ضمن اشاره کلی بر زمینه هایی چون نیروی انسانی، اشتغال و آموزشهای علمی – کاربردی به اهمیت موضوع پرداخته و با توجه به جایگاه آموزشهای علمی – کاربردی، مدلی مفهومی در این رابطه ارائه نمود.